Με την υπ’ αρ. 589/2001 απόφαση του Αρείου Πάγου μετά από συλλογική αγωγή που ασκήθηκε από την ΕΚΠΟΙΖΩ, έγινε δεκτή η ευθύνη του τραπεζικού ιδρύματος κατά την παροχή υπηρεσιών (πιστωτικές κάρτες) και κατά τη διατύπωση καταχρηστικών ΓΟΣ. Κρίθηκε άκυρος ΓΟΣ, που επιρρίπτει το βάρος απόδειξης σύναψης συναλλαγής από απόσταση στον κάτοχο πιστωτικής κάρτας.Επιπλέον, η χρέωση από την Τράπεζα στο λογαριασμό του κατόχου ποσών σχετικών με τις συναλλαγές από απόσταση για τις οποίες δεν είχε υπογραφεί το σχετικό χρεωστικό δελτίο ή δεν υπάρχει άλλο ανάλογο μέσο απόδειξης, συνιστά υπαίτια παροχή ελαττωματικών υπηρεσιών και συνακόλουθα η ένωση καταναλωτών δικαιούται, να ασκήσει αγωγή κατά της Τράπεζας με βάση το άρθρο 8.
Η απόφαση είναι καθοριστική για την ευθύνη εκ του νόμου της Τράπεζας ως προμηθευτή υπηρεσιών και ειδικότερα για το ότι η συμπεριφορά της Τράπεζας πρέπει, να ανταποκρίνεται στην ευλόγως προσδωκόμενη ασφάλεια, δηλαδή στις συναλλακτικές υποχρεώσεις πρόνοιας και ασφάλειας που επιβάλλουν οι κανόνες λειτουργίας της. Τέλος, η χρέωση πιστωτικών καρτών, χωρίς έλεγχο ή ύπαρξη χρεωστικών δελτίων, διασαλεύει την ασφάλεια των συναλλαγών, προκαλεί αναστάτωση σε ευρύ κοινό και ως εκ τούτου δικαιολογείται η καταδίκη σε χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.